شعر با لهجه شیرازی از بیژن سمندر /پوزِته بردی تو هم چیشاته خُو کِردی رومون

: آسمون ما رِ خوابُندی ، شُل و اُو کِردی رومون

زیرٍ پات مارٍ چٍلٌوندی و شِنٌو کِردی رٌومون

اِنگو ِیِی کَنگ ِ هِیمه شُکوندیمون بُو قٌلبه سنگ

زیر دیگ مارِ چپوندی واَلو کِردی رومون

یی زمین سبزی بودیم کُنج دُنیوی ئی خدا

بز و میش هر چی که دُشتی ، وَک وِلُو کِردی رومون

روزگاری خوش و بِشکن بالُو بنداز بودیم

شادیامونه گرفتی ، روزه شُو کردی رومون

دوسه کش ما رِ بُلن کردی و کوفتی رو زمین

پوزِته بردی تو هم چیشاته خُو کِردی رومون

اولش ما رِ مریض کردی و بعدش حجومت

مثه زالو خونمون خوردی ، پُفُو کِردی رومون

کِردیمون اِنگو دُشَکچی ، پَت و پهن افتادی روش

نصفه شو هر چی دلت خواس مثه بچُو کردی رومون

ای میشه وِل کُ "قلندر "دیگه بختت همی بود

چِقَذِ هِی لُونده میدی ، ایطو ، اوطو کردی رومون

 

"بیژن سمندر"