غزلی از حداد عادل / مهربانی را که تعلیم تو کرد؟‌

مهربانا! مهربانی را که تعلیم تو کرد؟‌

 

ای نسیم!‌ این گلفشانی را که تعلیم تو کرد؟‌

 

مهربانی گر نباشد زندگی پژمردگی است

 

راه و رسم زندگانی را که تعلیم تو کرد؟‌

 

گر زبان عشق باشد همزبانی همدلی است

 

این زبان باستانی را که تعلیم تو کرد؟‌

 

از تو رمز عشق و راز عاشقی آموختیم

 

راز و رمز این معانی را که تعلیم تو کرد؟‌

 

با تو پیمودیم راه خاک تا افلاک را

 

راه‌های آسمانی را که تعلیم تو کرد؟‌

 

می‌دمد در باغ حسنت دم‌به‌دم گل‌های ناز

 

باغبانا باغبانی را که تعلیم تو کرد؟‌

 

در جواب هرچه پرسیدم تبسم کرد و گفت:

 

عادل! این شیرین‌زبانی را که تعلیم تو کرد

غزلی از حداد عادل